TEAMING WITH LIFE
CREATIEPATRONEN BENUTTEN
"Alles verandert wanneer je bedenkt dat leven ooit heel primitief "begonnen is"
en gedurende lange tijd steeds meer energie uit de kosmos aan de Aarde is overgedragen
en in steeds meer leven is uitgekristalliseerd"
Van lineair, voorbij circulair naar creatiegewijs
circulair
gedijend
productie met energie ver-bruik
sustainability
recycleren
creatiegewijs
uitdijend, eindeloze groei
productie met energie ge-bruik en ophoping
createability
transformeren & accumuleren
Misschien wel het meest hoopgevende inzicht dat ik ooit kreeg:
Kringlopen bestaan niet; er is meer!
Een uitnodiging om werkelijkheid opnieuw te begrijpen
Door Jos Willemsen
"Als het leven op aarde zo'n vier miljard jaar geleden zo primitief 'begonnen' is en uit dit primitieve leven zo'n rijke groenblauwe biosfeer is ontstaan, hoe kunnen we dan van circulaire patronen spreken?"
"En is de groei van de biosfeer ontstaan ondanks het eten door al de organismen die op deze aarde leefden en gegeten hebben of juist dankzij deze eetprocessen?"
Het begon allemaal met het stellen van deze simpele vragen. Mijn kritisch kijken naar kringlooptheorieën, mijn vaststellen dat leven zich doorheen de tijd voortdurend heeft ontwikkelt, zich heeft ontvouwt en is uitgedijd en mijn besef dat de zo genaamde kringlopen dus niet in kringen verlopen en dat er daarom aan de basis van kringlooptheorieën iets niet klopt.
Wanneer je de wereld ziet als een wereld waar het leven gedurende lange tijd is uitgedijd en je beseft dat al die organismen aan de groei van de biosfeer hebben bijgedragen, dan verandert er in een mensenhoofd heel erg veel. Zo ging het toch bij mij. Want dit was heel anders dan het circulaire gedachtegoed dat ik mij al die tijd had aangemeten. Leven creëert steeds meer leven, zo is het toch gedurende lange tijd gegaan.
Dit besef heeft mij heel diep geraakt, want dit betekent dat de aarde geen gesloten systeem is zoals ik altijd had gedacht. Het betekent dat de aarde een open systeem is, het betekent dat de aarde zich open stelt en zo de levende biosfeer in staat stelt steeds meer energie uit de kosmos over te nemen en in steeds meer leven uit te kristalliseren en op te hopen. In dit ophopen is de biodiversiteit steeds complexer en steeds rijker geworden. In deze complexiteit is de biosfeer in het ophopen van energie steeds succesvoller geworden, in deze complexiteit is de biosfeer steeds productiever geworden. Zo is het toch gedurende lange tijd gegaan.
Weeffout
Zit er een grote weeffout in de kringloop theorie? Ik denk het wel. Het waren vooral ééncelligen die het eerste leven op een quasi kale aardkorst vertegenwoordigden. Vervolgens is dit primitieve leven geëvolueerd en uitgegroeid tot een rijke biosfeer. Een biosfeer tjokvol hoog opgaand gebladerte en tjokvol gewerveld en ongewerveld gedierte. De kale aardkorst kreeg vruchtbare bodem met dikke humuslagen. Er zijn zelfs grote voorraden olie, gas en steenkool ontstaan als een soort restproduct uit deze voortdurende creaties. Allemaal creaties die er eerder niet waren. Zijn kringlopen dan circulair te noemen? Dat kan alleen als het leven ook nu nog uit ééncelligen op een quasi kale aardkorst zou bestaan.
De kringlooptheorie is ooit bedacht, maar deze theorie is nooit bewezen. Sterker nog, met het duiden van al deze creaties laat leven zien dat het veel meer doet dan ronddraaien in circulaire patronen. Het leven circuleert wel maar niet in gesloten circulaire patronen. Door het eten (transformeren) door de dieren, door hun uitwerpselen wordt de bodem steeds vruchtbaarder. Deze vruchtbare bodem stelt planten in staat beter te groeien en zo in het overnemen van energie uit de kosmos nog succesvoller te zijn. Deze energie dragen de planten dan weer over als nóg meer voedsel voor nóg meer dieren. Zo is eten (deel van) een creatieproces: Door het eten door al die soorten kon dit ophopen steeds efficiënter verlopen, landschappen werden zo steeds energieker en in productie van voedsel en grondstoffen steeds productiever.
kringloop theorie
opbouw en afbraak
het oude paradigma
creatie theorie
transformeren en accumuleren
het voorgestelde nieuwe paradigma
voor
na
na
na
Het leven dat primitief 'begon' en zich vervolgens heeft ontwikkeld en ontvouwd en is uitgedijd. De energie heeft zich in de biosfeer opgehoopt.
"We worden door extreem efficiënte creatiepatronen omringd,
het is de ontwrichting van deze creatiepatronen die maakt dat nu schaarste ontstaat"
dominerend
gedijend
life has sustained for billions of years
sustainability
gelijkwaardig
ecologische voetafdruk minimaliseren
soorten beschermen
uitdijend
life has created for billions of years
createability
samenwerkend
ecologische voetafdruk optimaliseren (positief bijdragen)
met andere soorten samenwerken
Optimistische tijd
Misschien staan we nu aan het begin van een constructief optimistische tijd. Want hoewel veel media weinig hoopgevende berichten brengen over klimaatsverandering, afnemende biodiversiteit, afnemende bodemvruchtbaarheid en over schaarste van voedsel, water en energie zijn deze patronen van aftakeling volledig omkeerbaar.
In het huidige begrijpen van werkelijkheid zien we het eten van voedsel vooral als een consumptieproces, als op-eten. Toch is het eten van voedsel in beginsel deel van een creatieproces. Niet reducerend maar in samenhang met andere soorten draagt het transformeren van voedsel steeds bij aan het accumuleren van meer energie: De uitwerpselen van dieren (het hoogwaardig transformeren van voedsel) stellen planten instaat beter te groeien en meer energie van de zon over te nemen en als meer voedsel in zichzelf op te hopen.
Wanneer we op deze manier naar het verloop van cycli kunnen kijken kunnen we aan het aloude concept van een ge-dijende wereld voorbijgaan. We kunnen dan met een nieuw wereldbeeld naar een nieuwe wereld toewerken: Naar een uit-dijende wereld. Dit stelt ons en alle andere soorten als één gezamenlijk macro-organisme in staat de patronen van energie te volgen en zo steeds meer energie uit de kosmos over te nemen en als steeds meer voedsel in de biosfeer op te hopen. Zo leidt het niet tot minder maar steeds tot méér, niet tot schaarste maar tot overvloed.
Door dit ophopen kan steeds meer leven ontstaan en kunnen landschappen steeds energieker, steeds vruchtbaarder en steeds productiever worden. Landschappen worden zo steeds efficiënter in de productie van voedsel, van bruikbare grondstoffen én in de creatie van biodiversiteit. Samen met andere soorten kunnen we al etende de wereld verrijken en de grote opgaven waar onze samenleving voor staat misschien wel eenvoudig laten verdampen. Het is belangrijk dit samen met andere soorten te doen, omdat zij voedsel kunnen verteren (transformeren) dat wij niet kunnen verteren. En deze soorten staan allemaal klaar om hier aan mee te werken, om te doen wat zij zo goed kunnen en ook zo graag doen: Eten!
Deze efficiëntie geeft ruimte aan het ontstaan van een heel andere mens-natuur relatie. In plaats van leven vanuit 'sustainability' kunnen we toegroeien naar wat ik graag 'createability'* noem: Giving life the ability to create ever more life! Het samenwerken met andere soorten stelt ons in staat creatiepatronen te optimaliseren en dit is veel rijker, veel efficiënter en vooral ook veel leuker. Zo'n samenwerking geeft ons bestaan een nieuw elan, een prachtige kans om opnieuw vorm te geven aan de toekomst waarin wij willen leven.
* Createability is een nieuwe door Jos Willemsen voorgestelde term
"Het is de kosmos die onze Aarde in oneindig grote hoeveelheden energie onderdompelt,
het is voedsel dat ons met deze energie en het potentieel van oneindig grote overvloed verbindt"
Van sustainability naar createability
Nieuw elan voor de toekomst waarin wij willen leven
Door Jos Willemsen
In het omdenken van sustainability naar createability draait alles om het herkennen van creatiepatronen. En dit herkennen van creatiepatronen maakt plaats voor een heel nieuw paradigma. Een paradigma dat aanleiding geeft om anders naar werkelijkheid te kijken en aanleiding geeft om anders te handelen. Een anders handelen waaruit een rijke en vreugdevolle toekomst kan ontstaan.
In het oude paradigma:
- was leven gedurende lange tijd ge-dijend - (sustainability)
- is de aarde een gesloten systeem
- is eten consumptie, zijn uitwerpselen een laagwaardiger residu
- kent groei op deze planeet grenzen, zijn voorraden van grondstoffen beperkt en moeten we daarom zuinig met deze voorraden omspringen
- is leven een zelfregulerend kwetsbaar systeem, balancerend op een wijze die het milieu in stand houdt en leven in staat stelt te overleven
- bepaald competitie hoe leven evolueert
- passen soorten zich aan. Zij passen zich aan de omstandigheden waarin zij zich begeven aan
Het oude paradigma motiveert ons om:
- natuur te beschermen, te handelen met ethische motieven
- kringlopen te sluiten, te recycleren
- binnen de planetaire grenzen te werken
- te produceren met zo min mogelijk energie ver-bruik
(benut uitsluitend de explosie van energie)
- minder te ver-bruiken, met schaarste om te gaan
- te produceren met minimale CO2 uitstoot
- te werken aan een circulaire economie, degrowth economie
In het nieuwe paradigma:
- was leven gedurende lange tijd uit-dijend - (createability)
- is de aarde een open systeem, stelt leven zich open en is in dit openstellen doorheen de tijd steeds meer energie uit de kosmos overgenomen en in de levende biosfeer uitgekristalliseerd en opgehoopt
- is eten een creatieproces, zijn uitwerpselen een hoogwaardiger product. Hierin stellen uitwerpselen vooral planten in staat beter te groeien en zo nog meer energie uit de kosmos over te nemen en in nog meer voedsel aan dieren over te dragen
- is groei op deze planeet (in potentie) onbegrensd. Stelt het benutten van creatiepatronen ons in staat steeds meer energie uit de kosmos over te nemen en zo in steeds meer levende energiematerie op te hopen en steeds hoogwaardiger te maken
- is leven een krachtig zelfregulerend systeem, samenwerkend op een wijze die het milieu steeds veerkrachtiger maakt en leven in staat stelt door kosmische energie te worden voortgestuwd en steeds verder uit te dijen. Hierin is het de ontwrichting van creatiepatronen (de ontwrichte biodiversiteit) die maakt dat nu schaarste ontstaat
- is alles energie en stroomt energie langs de weg van de minste weerstand. Hierin is niet competitie maar efficiëntie het patroon waarlangs leven evolueert. En hierin heeft iedere soort een extreem talent om het verrijken van de biosfeer steeds succesvoller te maken
- worden soorten aangepast. Hierin is evolutie een voortdurende stroom en een uitwerking van creërende kosmische invloeden doorheen de tijd. Waarin soorten door deze invloeden in de meest efficiënte expressies worden aangepast en processen van creatie steeds efficiënter worden gemaakt
Het nieuwe paradigma motiveert ons om:
- met andere soorten samen te werken, ecosysteemprocessen te optimaliseren. Dit is handelen vanuit efficiëntie en heeft meer ecologische bijdragen bovendien. Andere soorten kunnen eten (transformeren) wat wij niet kunnen eten. Zo'n samenwerken resulteert in meer hoogwaardige transformatie, en daarmee ook in meer hoogwaardige accumulatie: Steeds meer leven én steeds meer productie
- cycli open te stellen, hoogwaardig te transformeren, leven zo in staat te stellen steeds meer energie uit de kosmos over te nemen en in leven op te hopen
- de planetaire grenzen op te rekken, groeicondities te optimaliseren
- te produceren met zo veel mogelijk energie ge-bruik (benut de explosie en vooral de implosie van energie). Om leven zo in staat te stellen steeds meer energie uit de kosmos over te nemen en in de levende biosfeer op te hopen
- meer te ge-bruiken, overvloed te creëren. In patronen van overnemen, verwerken en in getransformeerde toestand weer aan volgende soorten over te dragen. Om leven zo in staat te stellen steeds meer energie uit de kosmos over te nemen en in de levende biosfeer op te hopen
- te produceren met maximale CO2 opname, maximale fotosynthese
- te werken aan een spiral economie, share economie
Waarin het volgende in de verbeterde condities van het vorige groeit!
TEAMING WITH LIFE
Omdat transitie zo biodiverser, productiever, rijker en vele malen leuker is...