Een brief aan de Aarde over een vurig verlangen naar een tijd waarin natuur niet langer als kwetsbaar balancerend maar als krachtig en creërend begrepen wordt...
Door Jos Willemsen
Lieve Aarde,
Jouw natuur, het weefsel waarin wij leven het lijkt zo kwetsbaar, zo delicaat, zo wordt het toch steeds beschreven. Als een kwetsbare balans die we maar beter niet verstoren. En het vinden en herstellen van die balans, het wordt als één van de voornaamste opgaven van deze tijd begrepen.
Het is een oefening die vraagt ook de belangen van andere soorten mee te wegen. En de belangen van jouw zeeën, jouw gebergten en jouw rivieren. Maar gelijktijdig ook de belangen van andere mensen, de belangen van andere landen en zo de belangen van andere meningen.
En ondertussen verandert het leven in een razend tempo. En in die voortdurende verandering kan het niet anders dan dat het punt van die balans steeds weer ergens anders ligt. Het vinden van die balans, het lijkt wel een ‘kat-en muis spel’ waarin niemand die bestemming ooit zal vinden.
Maar ondertussen stroomt er ook een beekje. Door het eeuwig rondtollende water zijn er verschillende holtes in het gesteente uitgesleten. De gesteentes, ze zijn als kristal.
En ook het donkergroene gebladerte is kristal. En de lichtbundels doorheen het gebladerte zijn kristal. Het water dat langs de rotsen en mijn benen klotst is kristal. Het dikke mos dat op de rotsen groeit is kristal. Het gillen van de kinderen is kristal. Het plezier in hun ogen is kristal. De witte steentjes die ze uit het water voor mij opduiken…
Het is allemaal kristal
Lieve Aarde, ik verlang zo naar de tijd waarin jouw natuur niet langer als kwetsbaar balancerend begrepen wordt, maar we die begrijpen als super krachtig en creërend.
Het helpt mij zo aan jouw kristallen levensvuur te denken, het helpt mij zo te bedenken hoe wij jouw levensvuur steeds hoger kunnen opstoken, simpel door aan de vruchtbaarheid van jouw aarde bij te dragen.
Het helpt mij zo te bedenken dat daar geen afzonderlijke maar wel gemeenschappelijke belangen in liggen, dat daar de vreugde ligt.
En het helpt mij te bedenken dat we daarin door alles wat leeft geholpen worden en de bestemming dáárin kunnen vinden.
Lieve Aarde, ik groet het vuur in jou
Ik voed het vuur in jou
Jos
Lees de brief op Lieve Aarde .nl
Jos Willemsen - Enjoys creating vivacious environments by teaming with life...
Training
Speciaal voor wie van 'De mens als nuttige soort' een succes wil maken en zich met natuurlijke voedselproductie wil verbinden starten we in september deze vijfdaagse training syntropische landbouw bij Boeren in het Bos. Voor boeren én voor niet-boeren
De film 'JOS - de mens als nuttige soort' is nu te zien op Vimeo en Picl
Prachtig als ik dit lees heb ik weer een beetje hoop voor de aarde .